Πέμπτο email (Μάριος)

Μου άρεσε η πρωτοβουλία σου Άρη. Διάβασα και των υπολοίπων. Επιφυλάσσομαι να απαντήσω άμεσα στο κείμενο (δε το τελείωσα).


Κατανοώ τον προβληματισμό σου Βασίλη.Για χρόνια πίστευα τα ίδια.Αλλά!Δε παιζει απογοήτευση!Για ποιό λόγο?
Δε κατάλαβα?Τι είχαμε τι χάσαμε?Δεν ήμαστε και κανα ελβετικό ρολόι ούτε ως άνθρωποι κατοικούντες στην ευρύτερη
γεωγραφική περιοχή που εκτείνεται απο τους Οθωνούς μέχρι τις Φέρες και απο την Πέλλα μέχρι τη Γαυδο, αλλα ούτε
και ως άνθρωποι κατοικούντες τον πλανήτη.Τα προβλήματα που αναδεικνύει η εποχή μας είναι παγκόσμια και δε πρέπει
να τα βλέπουμε ούτε σα μια κληρονομιά που δε ζητήσαμε ποτέ ,ούτε σα λάθη των περασμένων γενεών.Αλλά ως μια εξελικτική
διαδικασία του πολιτισμού μας την οποία μετέχωντες καθορίζουμε ωστε να τα λύσουμε με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.Η ουσία
είναι οτι σα κοινωνία θα πρέπει άμεσα να διώξουμε τον πλασματικό φόβο που μας έχει επιβάλλει η προτεινόμενη σύμβατική
ζωή με την οποία ο εξουσιαστής μας βλέπει μονάχα ως καταναλωτές και μεις τους διπλανούς μας σαν επικίνδυνους μαλάκες*
που μας χαλάνε την ηρεμία(που δεν έχουμε),ενώ ταυτόχρονα σκοτώνουμε κάθε κοινωνικό και πνευματικό ερέθισμα με την ανοχή
μας στις αλλαγές που μας επιβάλλουν.Θα ήταν φρόνιμο να βλέπαμε ο ένας τον άλλο με όρεξη για κατανόηση και συνεργασία
μακρυά απο δόγματα και φανατισμούς.Αναφέρομαι φυσικά στους καταπιεμένους του κόσμου και όχι στους καταπιεστές.Στη χρονική
συγκυρία που γεννηθήκαμε πρέπει να παρθούν αποφάσεις για το μέλλον όλου του κόσμου για πολλές γενιές μετά.Κάθε ένας
άνθρωπος έχει χρέος να λάβει μέρος στην όσμοση.Είναι καθήκον όλων να συμμετέχουν σε αυτή την αλλαγή.Το καθήκον έρχεται
ευκολότερα όταν δεν έχεις να χάσεις τίποτα.Όταν οι κοινωνικοί σου προβληματισμοί γίνονται αντικείμενο χλευασμού απο την ανεπτυγμένη αλλαζονία και αδιαφορία του εξουσιαστή και των ανδρίκελων που καλιεργεί με τα όργανά του(μέσα μαζικής εξημέρωσης-κουλτούρα του κώλου-κατανάλωσε για να θεωρείσε άνθρωπος)!Όταν είσαι στο περιθώριο,όταν δε νοιάζει κανένα αν ζείς η αν πεθαίνεις!Όταν
τρώς απο τα σκουπίδια!Όταν σε βρίζουν και σε χτυπούν στο δρόμο επειδή έχεις άλλο χρώμα και γεννήθηκες κάπου μακρυά!
Τι μπορεί να είναι όμως το καθήκον μπροστά στην ευτυχία ενός δικού σου ανθρώπου ή στο χαμόγελό του ή και στη δικιά σου ευτυχία
αν την εντόπισες και τη θεωρείς εφικτή?Γιατί να τη ρισκάρεις για ένα καθήκον που δε το έχεις επιλέξει αλλα σε έχει επιλέξει αυτο?

  *http://www.youtube.com/watch?v=T0m4096SxPk&feature=channel_video_title


ΥΓ 1.Είναι γενικότερη η θέση μου Βασίλη.Σε καμία περίπτωση δε θέλω να νομίσεις οτι το ίσος επιθετικό ύφος απευθήνεται σε εσένα.Είναι προβληματισμοί που αφορούν πρώτα εμένα ως άνθρωπο και μετά τους υπόλοιπους.Το λέω γιατι η αλληλογραφία μπορεί να είναι ύπουλη μερικές φορές και να υπάρχουν παρανοήσεις.Επίσης δε ξέρω αν οι κότες μπορούν να μάθουν ολοκληρώματα αλλα ένας μπάτσος μου είπε οτι μια φορά έκανε έναν κόκκορα να αποδείξει την εικασία Goldbach!? : P
ΥΓ 2.Άρη......κώλος βυζί σκατα κουραδες μπλιαχ αρχιδι (αρχιδι)' (αρχιδι)'' Μπορω να γραφω μεχρι το πρωι μπινελικια τσουτσουνι...